Je begint topzwaar te worden. Je takken zakken door en je wortels zetten zich schrap. De ballen blijven glimmen en zich spiegelen aan elkaar. Zij zien niet hoeveel moeite het jou kost om de ballen hoog te houden. Nee, zij blijven gebruikmaken van jouw groei en bloei en zijn te druk met elkaar aftroeven en in beeld blijven.
Nu begin je uit balans te raken. Sommige ballen schrikken en laten zich vallen. Hopend dat de scherven nieuw geluk brengen. Andere verlaten je om op zoek te gaan naar een betere boom. Slechts een handvol ziet jouw pijn en doet zijn best om je te verlichten en tot nieuwe bloei te brengen. Dat zijn geen ballen meer, dat zijn je vrienden. En tegen de rest kun je maar één ding zeggen: de ballen!
Een stoere, sterke, mooie vrouw gaf mij deze inspiratie. Met liefde voor haar geschreven.
Geplaatst door martien za, februari 25, 2012 21:20:55
Knap gevonden. Vrienden voor het leven hebben pas ballen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten