De Kwiekkikker, een inspiratie

De Kwiekkikker is een zeer zeldzame verschijning. Na jaren van transpiratie en frustratie, gevolgd door motivatie, is het gelukt om de genen van de blaaskrachtige tramtweeter en de knoestige kunstenaar te laten samensmelten. Het bijzonder geslaagde resultaat is fel, bijna oogverblindend oranje, van kleur en zo slim om het pad der zelfstandigen te volgen. Werken met de Kwiekkikker kan een onvergetelijke ervaring zijn zolang de opdrachtgever de volgende, simpele instructies volgt:

• Geef de Kwiekkikker creatief de ruimte

Een rasechte Kwiekkikker laat zich niet op zijn kop zitten, tenzij het de felbegeerde kroon op het werk betreft. Zorg dus voor creatieve vrijheid.

• Laat de Kwiekkikker zelf de werkplek bepalen

Dit zon- en warmteminnende soort levert het meest verrassende resultaat met een fris windje in de rug. Verbaas u dus niet wanneer er vanaf het Scheveningse strand of een Delfts terras concepten worden verzonden.

• Stippel geen pad uit

Het geëffende pad is niet voor de ijverige Kwiekkikker. Hij kiest praktisch altijd de weg der uitmuntendheid. Het ontbreken van een waardig vervoermiddel is daarbij zelfs een pluspunt. Hij raakt namelijk nimmer van de kaart.

• Verwacht veel

De Kwiekkikker ontleent zijn naam aan de vele, positieve karaktertrekken. Zoals rap, bijdehand, uitgeslapen, actief, vaardig, bij de pinken en, niet te vergeten, voor zessen klaar. Goed om te weten wanneer u nog dezelfde dag een wakker concept wenst.

• Niet voederen

Deze snelle jongen kan uitstekend voor zichzelf zorgen. Zo regelt hij zonder morren - geheel zelfstandig - ontbijt en lunch en ook in de dagelijkse behoefte aan cafeïne kan hij goed voorzien. Drinken doet hij onder werktijd niet. Tenzij het een ijskoud biertje is.
U ziet, de Kwiekkikker is allerminst veeleisend en kan ieder account aan. Hoewel hij soms wat hyper wordt van nieuwe uitdagingen is werken met de Kwiekkikker een zeldzaam prettige ervaring en meestal het begin van een lange, gelukkige relatie. Succes!

Deze inspiratie wordt u aangeboden door CopyKoppie. Ooit gekust door een pad maar nu lang en gelukkig levend met haar prins op de rode brommert.

Zomerstress

Zomer! Heerlijk het hoofd leegmaken, onbezorgd genieten van een welverdiende vakantie en eindelijk tijd voor partner en kids. Of toch niet? Krijg je van het woord alleen al een allergische reactie? Niet zo gek, want in de praktijk blijken hardwerkende ondernemers en loyale werknemers slechte vakantievierders. Behoor jij tot de groep die graag de touwtjes in handen houdt en wil weten wat er tijdens jouw afwezigheid op het bedrijf gebeurt? Lees de survivaltips!

Zoek een zorgzame, kindvriendelijke, goedgehumeurde look-a-like en stuur die mee op vakantie.

Als dat niet lukt, vertel je jouw collega’s voor vertrek dat ze altijd een beroep op je kunnen doen. Jij hebt hart voor de zaak en zonder jou draait het bedrijf niet door.

Boek vervolgens een vakantie op loopafstand van je werk.

Neem je laptop en zakelijke mobiel mee. En vergeet de opladers niet.

Zorg dat je elke dag lang genoeg alleen bent voor de dagelijkse mailcheck.

Begin vlak voor de vakantie een relatie met een collega en sms erop los.

Vergeet met opzet je bril, bloeddrukmeter of ander onmisbaar item. Je kunt dan even naar huis en ongestraft langs de zaak rijden.

Doe een gezellige kaft om je businessboek om ongestoord vakliteratuur te lezen.

Eet in het restaurant van het vakantiepark hetzelfde als in de bedrijfskantine.

Knip de broek van je driedelig grijs vlak boven de knie af en gebruik deze als zwembroek. Voelt lekker vertrouwd.

Stuur partner en/of kinderen zoveel mogelijk zonder jou op pad. Anders wennen ze er zo aan.

Huur een volkomen ongeschikte vakantiekracht in. Grote kans dat je volgende vakantieaanvraag ingekort of afgewezen wordt.

Je ziet, mogelijkheden te over. Of kies je toch voor een ontspannen vakantie om daarna volledig uitgerust aan de slag te kunnen? Beter idee.

Oma

Haar lange haar wappert achter haar aan. Tegen de wind in fietst zij naar haar favoriete ontmoetingsplek. Daar kan zij zijn wie zij wil, lachen om de grappen van haar team en genieten van een cappuccino of een drankje aan de bar. Ze is er, parkeert haar fiets en wandelt naar binnen.

Dit clubhuis is haar tweede thuis. Iedere zondagmiddag, jaar in, jaar uit. Zij ziet haar dames zitten en glimlacht. Natuurlijk, allemaal hevig in discussie over de tactiek voor de komende wedstrijd. Niet dat dit veteranenteam vaak wint. Welnee, het gaat hier vooral om gezelligheid en vriendschap.

Zij staat langs de lijn, is zelf door een blessure uitgeschakeld, maar aanmoedigen kan ze als de beste. Naast haar staat een van de mannen. Aan zijn hand een meisje van net twee jaar oud. ‘Kijk lieverd, daar loopt oma. Zwaai maar, daar gaat ze misschien beter van spelen.’

Ze schiet in de lach en ziet hoe het kleintje enthousiast zwaait naar een van de sporters. Tegelijkertijd voelt zij de aanwezigheid van de foto in haar tas. Oma, dat is zij ook. Alleen, ze heeft de baby nog niet gezien. De vader en moeder hebben ervoor gekozen om geen contact meer met haar te hebben. Het verdrietige gevolg van een al even treurige echtscheiding.

Het kleine meisje naast haar blijft vrolijk zwaaien en kijkt met grote ogen vol vertrouwen omhoog. ‘Oma’, zegt ze vragend. Ze slikt, tilt haar op en samen zwaaien ze naar de strompelende vijftiger die nog een poging doet om de bal te raken. De speelster struikelt, opa schiet in de lach, het meisje kijkt verbaasd en laat zich op de grond zetten. ‘Kom kleine meid, oma komt zo. Gaan wij samen met opa vast naar binnen.’ Ze pakt het kleine handje en leidt de peuter samen met haar opa naar het clubhuis.

Haar eigen kleindochter zal zij waarschijnlijk nooit zien, maar sommige dingen kunnen haar door niemand worden afgenomen. Het trotse gevoel van oma zijn en het gekreukelde fotootje in haar handtas.