En toen werd ze ziek. Ernstig ziek. Belandde in de bijstand en niet zoveel later in een verpleeghuis. De eerste maanden was de zorg goed. Tot er een nieuwe, hervormende directeur aangesteld werd. Zonder familie was zij in de laatste weken van haar leven niet meer buiten geweest.
Zeven jaar geleden is zij gestorven. Wij missen haar vreselijk en denken tegelijkertijd: Beter zo. Nu hoeft onze moeder die financiële uitkleedpartijen niet meer mee te maken. Dat had ze niet gered.
