zondag 12 mei 2013

Wat was

Eenzaam en alleen lig je daar. Tegen beter weten in wachtend op zijn aandacht, zijn aanraking en zijn warme voeten. Niets van dat alles. Hij loopt je voorbij, negeert je en gaat er zelfs met een ander vandoor. Een ander stel! Wat voel je je gebruikt, afgedankt. Terwijl jij en jouw wederhelft zo graag met hem op pad gingen.

Je begrijpt het. Je bent ouder geworden, lubbert hier en daar, gedraagt je soms als een geitenwollen sok en ook je teint is niet meer wat het geweest is. En nu jouw maatje je onverwachts verlaten heeft, is zijn belangstelling compleet verdwenen. Jij mag niet meer met hem mee, nooit meer in zijn schoenen staan. Je bent verworden tot… wat was.


 

 


 

zondag 13 januari 2013

Het

“Zeg, mag Het nu eindelijk weg?”
Met gemengde gevoelens ziet zij Het liggen. Een kop, een lijf en een voetstuk. Ze weet nog precies waar en wanneer haar jongste het uitzocht. Een cadeau voor oma, want ´t leek op hem. Een 50 cm hoog beeldje van een ondeugend jongetje met een hondje aan zijn voeten. Onooglijk, maar jarenlang de trots op oma’s kastje. Datzelfde meubeltje staat nu in haar kamer. Met die herinnering erop. Kapot.


“Het ligt hier al maanden. Wat moet je er nog mee?”
Met een brok in haar keel ziet zij haar man de drie brokstukken in de container dumpen. In de verte nadert de vuilniswagen. En daar gaat Het. Een zo dierbaar aandenken verworden tot afval.



dinsdag 1 januari 2013

Nieuwjaarswens, van mij voor jou


Wens baby’s uitgeslapen vaders en moeders, zwangeren bevallige maanden en grootouders oppasplezier in ´n #happy2013
Wens fotogenieën ontwikkeling, schrijvers en dichters letterpret en zingevers zen en zin in ´n #happy2013
Wens zusters en broeders helpende handen en waardering, vervoerders volle vrachten en docenten nieuwsgierige leerlingen in ´n #happy2013
Wens voetbalfans liefde voor ´t spel, experts passie voor hun vak, aannemers bouwstenen en verbinders nuttige netwerken in ´n #happy2013
Wens vormgevers een topvorm, woningverkopers droomhuiszoekenden, slapelozen goede nachtrust in ´n #happy2013  
Wens chronisch zieken alle kracht, denkers duidende gedachten, studenten een betaalbaar en leerzaam jaar in ´n #happy2013  
Wens dromers de mooiste werkelijkheid, engelen geduld, weekendouders meer kindertijd en kunstenaars inspiratie in ´n #happy2013
Wens hardlopers onvermoeibare voeten, steppers swingende combinaties en dansers uitdagende choreografieën in ´n #happy2013  
Wens fietsers verlichting, kattenmoeders kittenkriebels en Pu(c)k moeders liefde, roze glitter en glim in ´n #happy2013  
Wens nieuwsmakers betere berichten, radiomakers gehoor, werkzoekenden die ene unieke topjob in ´n #happy2013
Wens singles een maatje, modellen één maatje meer en pinners plaatjes bij de praatjes in ´n #happy2013
Wens dolenden een doel, theatermakers talent, muurbloempjes uitstraling, letterverslaafden 1001 fonts in ´n #happy2013  
Wens heksen magische momenten, bosbewoners bubbelende bosfeesten en vrienden warmte en gezelligheid in ´n #happy2013  
Wens managers richting, politici inzicht, aanwijzers duiding, lezinggevers inhoud en schaatsfans ijs - met slagroom - in ´n #happy2013  
Bovenal wens ik iedereen die iemand moet missen voor iedere traan een mooie herinnering in ´n  #happy2013  
Keep believing. BE HAPPY. Don’t get discouraged. Things will WORK OUT.’
Een #happy2013 en bedankt voor een inspirerend twitterjaar.
 

zaterdag 29 december 2012

Verslaafd

Hij speelt de hele dag door haar hoofd. Haar eerste gedachte is voor hem, haar laatste voor het slapengaan ook. Ze hoort hem roepen, in de verte en dichtbij. Ze ziet hem in haar dromen en in haar waken. Ze kan hem ruiken, zelfs proeven als zij goed haar best doet.  Ze sluit haar oren en haar ogen. Luistert niet, wil niet luisteren. Of is de verleiding  te groot?

Daar ligt hij. In al zijn glorie. Zo voor het grijpen. Haar hand beweegt zijn kant op. Hij glimt en verleidt. Zij biedt weerstand, strijdt,  wil niet toegeven maar laat zich versieren en denkt: ‘Dit is echt de laatste keer.’ In één beweging verdwijnt hij in haar mond:  die verrekte kersenbonbon.

zondag 9 december 2012

Overvallen


De bel. Ze opent de voordeur en kijkt in de ogen van haar jeugdliefde.  Een bekende stem legt uit:  “Sorry hoor, voor dit onverwachte bezoek. Maar ik ben zo blij dat ik je gevonden heb. Vraag me al zolang af hoe het jou is vergaan de afgelopen 15 jaar.” Ze gaat hem voor naar binnen. “Kopje koffie?”  Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is zit hij daar. Aan haar keukentafel verhalend over hoe moeilijk hij het vond toen zij na hun schooltijd de relatie beëindigde en hoe het leven hem daarna niet meer wilde toelachen. “Kom even naast me zitten,” zegt hij zacht. Ze voelt zich schuldig, aarzelt en denkt:  ‘Nee, dat niet!’  Het is haar laatste gedachte.