In vertrouwen toevertrouwd

Soms word ik ermee geconfronteerd. Zomaar ineens, volkomen onverwacht. Dit keer was het blog van Teetjemineetje de aanleiding. Een prachtig, krachtig verwoord verslag. Ik lees het. Ademloos, terwijl ik een traan over mijn wang voel glijden. Herinneringen dringen zich op. Van het eerste verwachtingsvolle moment en mijn moeder haar blijdschap tot de nare leegte in huis en huwelijk.
Het gekke is, ik heb het steeds geweten. Het kon niet goed gaan. Ik voelde het in iedere vezel. Maar hoop doet leven. Al was dat leven mijn tweeling niet gegund. Van die twee kleine meisjes moest ik halverwege de zwangerschap afscheid nemen. Van het huwelijk daarna. Beide gebeurtenissen waren een opluchting. Er was te veel te vaak pijn.
En toch, soms…

Geplaatst door Marloes za, februari 25, 2012 17:51:31

Een gebaar, een woord, een geur, kleine dingen kunnen een berg emotie veroorzaken. Krachtig kunnen verwoorden is niet iedereen gegeven.

Geplaatst door martien zo, februari 12, 2012 15:18:11

Herinneringen, mooie en kwade, ze blijven, verdringen werkt tegendraads, tijd heelt, dat de tijd je wordt gegeven, praten en schrijven ook.

Geplaatst door Marianne zo, februari 12, 2012 14:55:34

Zo'n kort stukje en het maakt zoveel indruk.