Je begrijpt het. Je bent ouder geworden, lubbert hier en
daar, gedraagt je soms als een geitenwollen sok en ook je teint is niet meer
wat het geweest is. En nu jouw maatje je
onverwachts verlaten heeft, is zijn belangstelling compleet verdwenen. Jij mag
niet meer met hem mee, nooit meer in zijn schoenen staan. Je bent verworden tot…
wat was.
Marya schrijft...
Hersenspinsels, toverteksten, creatieve schrijfsels en meer gesprokkelde letterpret.
zondag 12 mei 2013
Wat was
Eenzaam en alleen lig je daar. Tegen beter weten in wachtend
op zijn aandacht, zijn aanraking en zijn warme voeten. Niets van dat alles. Hij loopt je voorbij,
negeert je en gaat er zelfs met een ander vandoor. Een ander stel! Wat voel je
je gebruikt, afgedankt. Terwijl jij en jouw wederhelft zo graag met hem op pad
gingen.
zondag 13 januari 2013
Het
“Zeg, mag Het nu eindelijk weg?”
Met gemengde gevoelens ziet zij Het liggen. Een kop, een lijf en een voetstuk. Ze weet nog precies waar en wanneer haar jongste het uitzocht. Een cadeau voor oma, want ´t leek op hem. Een 50 cm hoog beeldje van een ondeugend jongetje met een hondje aan zijn voeten. Onooglijk, maar jarenlang de trots op oma’s kastje. Datzelfde meubeltje staat nu in haar kamer. Met die herinnering erop. Kapot.
“Het ligt hier al maanden. Wat moet je er nog mee?”
Met een brok in haar keel ziet zij haar man de drie brokstukken in de container dumpen. In de verte nadert de vuilniswagen. En daar gaat Het. Een zo dierbaar aandenken verworden tot afval.
Met gemengde gevoelens ziet zij Het liggen. Een kop, een lijf en een voetstuk. Ze weet nog precies waar en wanneer haar jongste het uitzocht. Een cadeau voor oma, want ´t leek op hem. Een 50 cm hoog beeldje van een ondeugend jongetje met een hondje aan zijn voeten. Onooglijk, maar jarenlang de trots op oma’s kastje. Datzelfde meubeltje staat nu in haar kamer. Met die herinnering erop. Kapot.
“Het ligt hier al maanden. Wat moet je er nog mee?”
Met een brok in haar keel ziet zij haar man de drie brokstukken in de container dumpen. In de verte nadert de vuilniswagen. En daar gaat Het. Een zo dierbaar aandenken verworden tot afval.
dinsdag 1 januari 2013
Nieuwjaarswens, van mij voor jou
Wens baby’s uitgeslapen vaders en moeders, zwangeren bevallige maanden en grootouders oppasplezier in ´n #happy2013
Wens fotogenieën ontwikkeling, schrijvers en dichters letterpret
en zingevers zen en zin in ´n #happy2013
Wens zusters en broeders helpende handen en
waardering, vervoerders volle vrachten en docenten nieuwsgierige leerlingen in
´n #happy2013
Wens voetbalfans liefde voor ´t spel, experts passie
voor hun vak, aannemers bouwstenen en verbinders nuttige netwerken in ´n
#happy2013
Wens vormgevers een topvorm, woningverkopers
droomhuiszoekenden, slapelozen goede nachtrust in ´n #happy2013
Wens chronisch zieken alle kracht, denkers duidende gedachten,
studenten een betaalbaar en leerzaam jaar in ´n #happy2013
Wens dromers de mooiste werkelijkheid, engelen geduld,
weekendouders meer kindertijd en kunstenaars inspiratie in ´n #happy2013
Wens hardlopers onvermoeibare voeten, steppers
swingende combinaties en dansers uitdagende choreografieën in ´n #happy2013
Wens fietsers verlichting, kattenmoeders
kittenkriebels en Pu(c)k moeders liefde, roze glitter en glim in ´n #happy2013
Wens nieuwsmakers betere berichten, radiomakers
gehoor, werkzoekenden die ene unieke topjob in ´n #happy2013
Wens singles een maatje, modellen één maatje meer en
pinners plaatjes bij de praatjes in ´n #happy2013
Wens dolenden een doel, theatermakers talent,
muurbloempjes uitstraling, letterverslaafden 1001 fonts in ´n #happy2013
Wens heksen magische momenten, bosbewoners bubbelende
bosfeesten en vrienden warmte en gezelligheid in ´n #happy2013
Wens managers richting, politici inzicht, aanwijzers
duiding, lezinggevers inhoud en schaatsfans ijs - met slagroom - in ´n
#happy2013
Bovenal wens ik iedereen die iemand moet missen voor
iedere traan een mooie herinnering in ´n
#happy2013
‘Keep
believing. BE HAPPY. Don’t get discouraged. Things
will WORK OUT.’
Een #happy2013 en bedankt voor een inspirerend
twitterjaar.
zaterdag 29 december 2012
Verslaafd
Hij speelt de hele dag door haar hoofd. Haar eerste gedachte
is voor hem, haar laatste voor het slapengaan ook. Ze hoort hem roepen, in de
verte en dichtbij. Ze ziet hem in haar dromen en in haar waken. Ze kan hem
ruiken, zelfs proeven als zij goed haar best doet. Ze sluit haar oren en haar ogen. Luistert
niet, wil niet luisteren. Of is de verleiding te groot?
Daar ligt hij. In al zijn glorie. Zo voor het grijpen. Haar
hand beweegt zijn kant op. Hij glimt en verleidt. Zij biedt weerstand, strijdt, wil niet toegeven maar laat zich versieren en
denkt: ‘Dit is echt de laatste keer.’ In één beweging verdwijnt hij in haar
mond: die verrekte kersenbonbon.
zondag 9 december 2012
Overvallen
De bel. Ze opent de voordeur en kijkt in de ogen van haar
jeugdliefde. Een bekende stem legt uit: “Sorry hoor, voor dit onverwachte bezoek. Maar
ik ben zo blij dat ik je gevonden heb. Vraag me al zolang af hoe het jou is
vergaan de afgelopen 15 jaar.” Ze gaat hem voor naar binnen. “Kopje koffie?” Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is
zit hij daar. Aan haar keukentafel verhalend over hoe moeilijk hij het vond
toen zij na hun schooltijd de relatie beëindigde en hoe het leven hem daarna
niet meer wilde toelachen. “Kom even naast me zitten,” zegt hij zacht. Ze voelt
zich schuldig, aarzelt en denkt: ‘Nee,
dat niet!’ Het is haar laatste gedachte.
Abonneren op:
Posts (Atom)